سابقه و هدف برای کاهش مرگ نوزادی لازم است علل آن در هر منطقه و یا مرکز درمانی مورد بررسی قرار گیرد تا با اقدامات مناسب جهت بهبود کیفیت ارایه خدمات بهداشتی و درمانی بتوان در راستای این هدف گام برداشت. مطالعه حاضر نیز در یکی از مراکز ارجاعی سطح سه مراقبت مادر و نوزاد به همین منظور انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه مقطعی در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان آیت اله روحانی بابل طی سال های 1389 تا 1396 انجام گردید. علت فوت نوزادان بر اساس کد گذاری بین المللی مرگ بازبینی دهم (ICD10) و نیز براساس شواهد ازمایشگاهی و کلینیکی و پارا کلینیکی ثبت شده در پرونده ها استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها از تعداد کل 4029 نوزاد بستری در واحد مراقبت ویژه نوزادان، 276 نوزاد (6/7%) فوت شدند که از این تعداد 99 مورد (35/9%) مرگ در 24 ساعت اول بود. متوسط سالانه فوت 1/85± 6/7 و سن حاملگی موارد فوت شده 4/77± 29/9 هفته بود. این نوزادان با متوسط وزن تولد 810/04± 1300/56 گرم به دنیا آمده بودند و به طور میانگین 10/14± 7/99 روز عمر کردند. شایعترین علل فوت در نوزادان مورد بررسی شامل سپسیس و انعقاد منتشر داخل عروقی به دنبال آن با 33/4%، نارسی شدید کمتر از 26 هفته با 18/4%، ناهنجاری های بدو تولد (مثل مشکلات قلبی) با 14/8%، سندرم دیسترس تنفسی با 14/1% بوده است. نتیجه گیری بر اساس نتایج این مطالعه هر چند سپسیس و نارسی شدید بیشترین علت مرگ پس از 24 ساعت اول بوده اند، اما درمان RDS نسبت به سپسیس وضعیت مطلوب تری داشته و می بایست برای کاهش سپسیس تمهیدات لازم به عمل آید.

اهداف: اجرای مراقبت تکاملی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان باعث حفظ انرژی و ثبات فیزیولوژیک نوزادان، کاهش استرس نوزاد و خانواده، کاهش مدت زمان بستری و هزینه های درمانی می شود. با توجه به فواید مراقبت تکاملی مطالعه حاضر با هدف «تعیین میزان اجرای جنبه های مراقبت تکاملی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان» طراحی و اجرا شد.روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در نیمه دوم سال 1391 انجام شد، 138 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که با استفاده از پنج جنبه مراقبت تکاملی مبتنی بر شواهد بر گرفته از مطالعه Coughlin و همکاران طراحی شد و روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفت. داده ها در نرم افزار SPSS v.20 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میزان اجرای پنج جنبه مراقبت تکاملی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان به ترتیب شامل: مراقبت معمول و روزانه (%46.79)، مراقبت از خواب (%43.65)، تامین محیط سالم بخش مراقبت ویژه نوزادان (%27.65)، مراقبت خانواده محور (%23.63) و مدیریت و ارزیابی درد و استرس (%16.59) بود. در کل میزان اجرای مراقبت تکاملی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان (%53.66) بود.نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه اجرای مراقبت تکاملی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان فراگیر نشده است. امروزه اساس مراقبت از نوزادان ارائه مراقبت تکاملی است بنابراین باید تلاش بیشتری جهت گسترش اجرا و ارزیابی مراقبت تکاملی صورت گیرد. آموزش پرستاران نوزادان به عنوان حامیان اصلی مراقبت از نوزادان و خانواده ها در زمینه جنبه های مراقبت تکاملی باید مورد توجه قرار گیرد. ارائه دستورالعمل مراقبت تکاملی از سوی وزارت بهداشت و ارزیابی ارائه مراقبت تکاملی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان می تواند در جهت بهبود کیفیت مراقبت از نوزادان موثر باشد.

هدف: با ارتقا طب پری ناتال تعداد بیشتری از نوزادان درمان شده در بخش مراقبت های ویژه زنده می مانند. بعضی عوامل پری ناتال ممکن است موجب اختلال شنوایی گردند. تشخیص زود هنگام کری به وسیله غربالگری و مداخله، یک اقدام مناسب برای تکامل گفتاری و رفتاری می باشد. هدف این مطالعه تعیین شیوع اختلال شنوایی در نوزادان پرمخاطره درمان شده در بخش مراقبت ویژه نوزادان بود.روش مطالعه: این مطالعه مقطعی، توصیفی - تحلیلی بود. طی سال 1383 وضعیت شنوایی تعداد 330 نوزاد درمان شده که در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان کودکان امیرکلا - بابل درمان شدند ابتدا بوسیله تست گسیل برانگیخته صوتی موقت (TEOAE) ارزیابی شده که اگر غیرطبیعی بود، به وسیله دستگاه ثبت پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR) ارزیابی مجدد شنوایی صورت گرفت. با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری فیشر دقیق آنالیز انجام شد.یافته ها: از 330 نوزاد مورد مطالعه 58% زودرس و بقیه سررس بودند. در اولین ارزیابی شنوایی به روش گسیل صوتی، 24 نوزاد (7.3%) نتیجه غیرطبیعی داشتند که فقط در مورد آنهایی که فورسماید دریافت داشتند، اختلاف معنی دار بود (19= OR و 12.4-1.1=CI). 5 نوزاد پس از انجام تست پاسخ شنوایی ساقه مغز طبیعی و 4 نوزاد مبتلا به بیماری زمینه ای (اوتیت میانی) داشته و در نهایت 7 نوزاد (2.1%) مبتلا به اختلال شنوایی دایمی بودند که در 6 نوزاد دوطرفه و یک نوزاد یک طرفه (گوش راست) بود.نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که در غربالگری شنوایی نوزادان درمان شده در بخش مراقبت های ویژه بوسیله تست گسیل صوتی، 7.3% غیرطبیعی و به وسیله تست پاسخ شنوایی ساقه مغز طبیعی در نهایت 2.1% مبتلا به اختلال شنوایی دائمی بودند. پیشنهاد می نمایم تا زمانی که غربالگری شنوایی کلیه موالید (نوزادان) کشور میسر نشده باشد، حداقل کلیه نوزادان پرمخاطره و درمان شده در بخش مراقبت های ویژه از نظر شنوایی غربالگری شوند تا با تشخیص زودهنگام کری درمان های حمایتی و مداخله ای و توانبخشی جهت جلوگیری از اختلال تکلم و ارتباط و یادگیری صورت پذیرد.

زمینه و هدف: عوامل پر خطر از جمله آسفکسی، مننژیت، نوع زایمان و غیره موجب کاهش شنوایی در نوزادان و متعاقب آن تاخیر در رشد گفتار و زبان، مشکلات عاطفی و تحصیلی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی شیوع کاهش شنوایی در نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه (NICU) و تعیین ارتباط آن با عوامل پر خطر بوده است.روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 234 نوزاد بستری در NICU بیمارستانهای امام رضا و قائم مشهد در تابستان 82 انجام شد. اطلاعات بر اساس پرونده های پزشکی و پرسش از والدین جمع آوری شد. آزمون گسیل های صوتی گوش برای همه نوزادان انجام شد. در مواردی که پاسخ گسیلهای صوتی گوش مشکوک به نظر می رسید آزمون مجدد به عمل آمد و در صورت لزوم در مرحله دوم ادیومتری پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز نیز انجام شد. سر انجام یافته ها تحت آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: 11 بیمار (4.7%) دچار کاهش شنوایی بودند (شامل 9 پسر و 2 دختر) به صورت: یک نفر کاهش شنوایی ملایم، 2 نفر ملایم تا متوسط، 2 نفر متوسط تا شدید و یک نفر شدید تا عمیق، یک نفر غیر قابل تعیین (به علت عدم همکاری خانواده) و 4 نفر نوروپاتی شنوایی، کاهش شنوایی در گروه با آپگار دقیقه پنج 5 شیوع بیشتری داشت (18%) و اختلاف آماری معنی دار با گروه با آپگار دقیقه پنج >5 نشان می داد. همچنین کاهش شنوایی در گروه دچار یرقان نیازمند تعویض خون، کاهش بیشتری نشان داد (22.7%) که اختلاف آماری آن با گروه بدون یرقان معنی دار بود. سایر عوامل پرخطر شناخته شده در این مطالعه اختلاف آماری معنی داری نشان ندادند.نتیجه گیری: در این بررسی مشخص شد که شیوع کاهش شنوایی در نوزادان بستری در NICU بالاتر از جمعیت عادی است و این کاهش شنوایی در آپگار دقیقه پنج ≤5 و بیماران مبتلا به یرقان نیازمند تعویض خون اختلاف آماری معنی داری با گروه با آپگار دقیقه پنج 5≥ و بیماران بدون یرقان دارد و لازم است برنامه غربالگری جامعی برای تشخیص به موقع و مداخله درمانی در این گروه مد نظر قرار گیرد.

زمینه و هدف: این بررسی به منظور ارزیابی تاثیر سیستم درجه بندی برای پیش بینی میزان مرگ در میان نوزادانی که در طی یک سال در بخش مراقبت ویژه نوزادان مرکز طبی کودکان بستری شده بودند، صورت گرفت.روش مطالعه: اطلاعات 213 نوزاد که در طی این مدت در این بخش بستری شده بودند، از ابتدای شهریور ماه 1382 لغایت پایان مرداد ماه 1383 جمع آوری گردید. علاوه بر اطلاعات دموگرافیک، درجه آپگار در دقایق 1 و 5، سابقه بستری قبلی و طول مدت بستری، تشخیص اولیه و نهایی، سیستم درجه بندی بر اساس نمره تعمیم یافته فیزیولوژی پریناتال نسخه 2 (SNAP-PE II) در طی 12 ساعت اولیه پس از بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان نیز جمع آوری گردید. بررسی کلیه این متغیرها به صورت آینده نگر برای نوزادان بستری صورت گرفت. معیارهای خروج از این مطالعه شامل ترخیص و یا مرگ در کمتر از 24 ساعت پس از بستری در این بخش بود.یافته ها: 198 نوزاد معیارهای ورود به این مطالعه را دارا بودند. میزان متوسط و انحراف معیار متغیرهای نوزادان در این مطالعه از نظر سن پس از تولد، وزن هنگام تولد، درجه ارزیابی فیزیولوژیک پریناتال نوزادی، درجه آپگار در دقیقه اول و پنجم به ترتیب (5/0) 6/7 روز، (4/29) 8/ 2479 گرم، (1/1)6/21، (08/0 )47/7، و (06/0)71/7 مشخص گردید. میزان مرگ این نوزادان با متغیرهای سن داخل رحمی (p=0.03)، وزن هنگام تولد (p=0.02)، نمره آپگار دقیقه پنجم (p=0.01) و(p=0.04) SNAP-PE II  ارتباط معناداری داشت. با آنالیز از طریق رگرسیون لجستیک برای ارزیابی ارزش پیش بینی کننده میزان مرگ نوزادان با متغیرها مشخص گردید که میزان SNAP-PE II و نمره آپگار دقیقه پنجم می توانند به صورت معناداری این پیش بینی را انجام دهند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد که میزان SNAP-PE II و نمره آپگار دقیقه پنجم بیشترین ارزش در پیش بینی میزان مرگ نوزادان بستری را خواهد داشت. به هر حال مطالعات گسترده تری در کشور با نمونه های بیشتر باید جهت ارزیابی این متغیرها برای نوزادانی که در بخش ویژه بستری می شوند طراحی گردد.

زمینه و هدف: تولد یک نوزاد نارس بحران روحی شدیدی را برای والدین ایجاد و آنها را با نیازهای متعددی مواجه میکند. هدف این مطالعه تبیین نیازهای آموزشی والدین نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بود. روش بررسی: مطالعه با رویکرد تحقیق کیفی انجام گرفت. مشارکت کنندگان 12 نفر شامل 9 والد در بخش مراقبت ویژه نوزادان، 2 پرستار و یک متخصص کودکان و نوزادان بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام و جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند در بیمارستان های اکبرآبادی، علی اصغر، فیروزگر تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش تحلیل محتوا صورت گرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل در نهایت منجر به پیدایش دو درون مایه انتزاعی شده که بیان کننده نیازهای آموزشی والدین نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بود. این درون مایه ها به عنوان: نیاز به آگاهی و اطلاعات در مورد نوزاد نارس، و نیاز به کسب مهارت در مراقبت و نگهداری از نوزاد نارس معرفی شدند.نتیجه گیری: بیشتر والدین آگاهی و اطلاعات کافی در مورد نوزاد نداشتند و برطرف سازی این نیازها می تواند به آنها کمک کند حس کنترل بهتری بر شرایط داشته باشند. فهم این نیازها همچنین به تیم مراقبت و درمان نوزاد کمک میکند خدمات بهتری به والدین و نوزاد ارائه بدهند.

سابقه و هدف: مراقبت خانواده محور یک استاندارد مراقبتی جدید است که به والدین اجازه می دهد تا در مراقبت های بهداشتی نوزاد خود مشارکت داشته باشند. با توجه به اینکه والدین نقش مهمی را در مراقبت از نوزاد در بیمارستان و همچنین در خانه پس از ترخیص ایفا می کنند، مراقبت خانواده محور همواره مورد تاکید است. لذا هدف از این مطالعه بررسی دیدگاه والدین نوزادان بستری در بخش های مراقبت ویژه نوزادان در رابطه با اجرای مراقبت خانواده محور در بخش می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 100 نفر از مادران و پدران نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. پژوهشگر پس از اخذ رضایت آگاهانه با توضیح پیرامون اهداف پژوهش و همچنین مراقبت خانواده محور به صورت گروهی و انفرادی، پرسشنامه ها را در یک بازه زمانی سه ماهه تکمیل نمود. اطلاعات دموگرافیک والدین و نوزاد و پرسشنامه پژوهشگر ساخته بررسی دیدگاه والدین در حیطه های مختلف درباره اجرای مراقبت خانواده محور در بخش مراقبت ویژه نوزادان جمع آوری و بررسی شد. یافته ها: میانگین نمره پرسشنامه های مربوظ به مادران نوزادان برابر با 19/8±172/7 و میانگین نمره پرسشنامه های مربوط به پدران برابر با 30/9±152/5 تعیین شد. در حیطه آموزش و اطلاع رسانی، میانگین نمره مادران 3/5±49 و میانگین نمره پدران 3/5±42/6 بود که به صورت معنی داری نمره مادران بیشتر از نمره پدران بود (0/001>p). در حیطه احترام به حقوق والدین میانگین نمره پدران 1/6±16/7 و میانگین نمره مادران 5/8±11/3 بود که در این حیطه میانگین نمره پدران به صورت معنی داری بیشتر از نمره مادران بود (0/001>p). در سایر حیطه ها تفاوت معنی دار آماری بین دیدگاه پدران و مادران وجود نداشت. نتیجه گیری: دیدگاه پدران و مادران در زمینه مراقبت خانواده محور در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، مثبت و رضایت بخش بوده است. این امر بیانگر ضرورت برنامه ریزی های متفاوت در جهت ارتقای دیدگاه پدران و مادران است.